'Ik laat je niet alleen'
Onder leiding van de Academische Werkplaats Risicojeugd hebben jeugdzorgplusinstellingen gezamenlijk toegewerkt naar een gedragen definitie van gedwongen afzonderen, en op basis daarvan een nulmeting uitgevoerd. Om patronen in beeld te kunnen brengen, is gedwongen afzonderen vooralsnog breed gedefinieerd als; ‘het tegen de wil van de jongere plaatsen in een ruimte die hij of zij niet mag of kan verlaten’.
De jeugdzorgplusinstellingen hebben gezamenlijk besloten dat zij gedwongen afzonderen in de toekomst niet of zo min mogelijk willen inzetten. Deze ambitie wordt ondersteund door het ministerie van VWS, dat als doel in het actieplan Zorg voor Jeugd heeft gesteld dat het aantal gedwongen afzonderingen in 2022 terug moet zijn gebracht naar nul. Daarnaast is er maatschappelijke druk: instellingen komen negatief in het nieuws als er incidenten zijn geweest.
Om het aantal gedwongen afzonderingen terug te kunnen dringen, is het nodig dat professionals hiertoe worden toegerust: zij moeten over een ander handelingsrepertoire beschikken om om te gaan met de complexe gedragsproblemen die jongeren vertonen, zodat ze niet hoeven over te gaan tot afzonderen. Daarnaast is een heldere definitie een voorwaarde om gedwongen afzonderen te kunnen verminderen, zodat door de instellingen goed wordt geregistreerd hoe vaak het voorkomt.
Download het rapport 'Ik laat je niet alleen'
Download tussenrapportage juni 2020 'Ik laat je niet alleen'