Werkwijze
Aanpak Wachttijden ondersteunt jeugdzorgregio’s met een systemische benadering om wachttijden duurzaam aan te pakken. Met een beproefde methodiek werken we aan een duurzaam beter jeugdstelsel waardoor er minder wachttijden zijn voor kinderen, jongeren en gezinnen.
De aanpak is gestoeld op een systemische, stapsgewijze en onderzoekende methodiek. We werken vanuit een besef van wederzijdse afhankelijkheid en de noodzaak om samen te werken.
“Ga wachttijden niet als solist te lijf, want dan wordt jouw oplossing het probleem van de ander.” - Regio-adviseur
Systemische benadering
De scherpe grenzen tussen jeugdzorg en andere domeinen die invloed hebben op jongeren laat Aanpak Wachttijden los. Die grenzen helpen niet bij de ontwikkeling van hun veerkracht. Problemen raken ook onderwijs, sport, justitie, huisvesting, werk en inkomen.
In de systemische benadering draait het om álle actoren: om wat ze nastreven, of ze samen in beeld hebben wat ze aan het doen zijn, of ze elkaar daarbij sterker maken en wat effecten zijn van gezamenlijke interacties en interventies in het stelsel. Meer samenhang zowel lokaal, regionaal als landelijk tussen jeugdzorg, onderwijs en andere domeinen is van belang
Maatwerk voor regio’s
Door regio’s met maatwerk te ondersteunen, creëren we een voedingsbodem die leidt tot het doorbreken van disfunctionele patronen en het ontwikkelen en implementeren van duurzame oplossingen en innovaties. Dit doen we volgens deze principes:
- We sluiten aan bij de behoefte. Wat is de vraag van de regio en wat is een eerste stap in (meer) eigen regie, overzicht en aansturing?
- We sluiten aan bij de regio. Wat zijn de bestaande infrastructuren, initiatieven en netwerken?
- We zorgen voor vraagverheldering. Welk vraagstuk ligt er ten grondslag aan het probleem?
- We stellen de leefwereld centraal. Hoe focussen we ons op de waarde voor de kinderen, jongeren en gezinnen in de regio, wat is de impact voor jeugdzorgprofessionals?
- We vormen een gezamenlijk beeld. Hoe formuleren we een gezamenlijke opgave en hoe ontdekken we de (mogelijke) overlap in programma’s en oplossingen?
- We nemen samen de beslissen en werken samen. Hoe verbeteren we de samenwerking door een ondersteunende werkwijze en platform? Hoe zorgen we voor een mix van formele structuur en informele ruimte?
- We verbeteren stapsgewijze. Hoe denk je groot, maar doe je klein?
- We kiezen voor actie boven analyse. Hoe zorgen we dat partijen samen aan de slag gaan? Hoe bieden we inzichten en concepten zodat we vooruitkomen?
- We leggen de focus op impact van de keten. Hoe zorgen we voor meer aandacht voor de totale impact voor jongeren en niet alleen voor de resultaten van individuele organisaties?
Leren, investeren en loslaten
De aanpak draait om leren en investeren. Dat kost tijd, geld en energie. Ook vraagt het om loslaten van bestaande zekerheden.
Niet: de output van de individuele organisatie en de eigen opdracht staat langer centraal.
Maar wel: welke impact hebben de partijen samen op de veerkracht van kinderen en jongeren?
Al deze investeringen zijn nodig zijn om toe te werken naar een houdbaar en werkbaar stelsel.
Deze aanpak leidt daarom tot een andere verantwoording. Een verantwoording waarin organisaties niet apart worden afgerekend op solistische en meetbare doelen. We willen de beloning kantelen richting het belonen van het samen verantwoordelijkheid nemen. Uitstroom met meerwaarde wordt het criterium voor de beloningssystemen van zorginstanties.