Jeugdbescherming west blogt over hulpverlenen in tijden van corona
De hulpverlening staat in deze tijd voor een enorme uitdaging. Een aantal hulpverleners deelt op de website van Jeugdbescherming west persoonlijke blogs over wat het coronavirus voor hun werk en privéleven betekent.
Onbegeleid verlof, ja of nee?
Zo vertelt Simone, jeugdbeschermer, over een jeugdige die onder haar hoede valt en in een gesloten instelling zit. Onbegeleid verlof is een vraagstuk door de maatregelen die corona met zich meebrengt. Naast die casus heeft Simone ook nog te maken twee kinderen die thuis haar aandacht opeisen.
Spanningen in gezinnen
Mirjam, ook jeugdbeschermer, wijst in haar blog op de extra spanningen waar ‘haar’ gezinnen mee kampen, juist nu zij niet in staat is om persoonlijk langs te gaan:
“Als jeugdbeschermers, die de problematiek binnen onze gezinnen goed kennen, weten we dat deze maatregelen voor de volksgezondheid het beste zijn, maar juist voor de gezinnen binnen de jeugdbescherming funest kunnen zijn. Kinderen die nog thuis wonen, kunnen niet meer naar school, sport of vriendjes. Iets wat ze vaak hard nodig hebben om even los te komen van de spanningen thuis. De meeste gezinnen zijn klein behuisd en kunnen met dit mooie weer niet zo veel kanten op en zitten 24 uur per dag op elkaars lip.”
Praktische tips
Nicoline wijst op het aanpassingsvermogen en doet een oproep.
"Met man en macht werken wij met elkaar aan creatieve manieren om kinderen en hun ouders toch even te laten ontsnappen aan de stress die dit oplevert. Maar dat vraagt van ons dat we soms ineens al onze eerdere gebruiken en werkwijzen over boord moeten gooien en dat is nog best een hele klus. Hulpverleners zijn doeners. Van die doeners die het liefst de mensen in de ogen aankijken. Online vergaderen of FaceTimen met cliënten? Euhm, ok, even inkomen dus."
Aangezien alle beetjes helpen, hier toch ook wat tips waar je misschien je voordeel mee kan doen.
Caroline is cliëntambassadeur en alleenstaande moeder met drie kleine kinderen. Hoe krijgt zij het voor elkaar om haar cliënten in deze tijd goed te vertegenwoordigen?
Cliënt wordt achttien
Een cliënt van Christel wordt juist in deze tijd 18. En dat betekent: loslaten.
Christel: “Ik ben trots dat ik een tijdje onderdeel heb mogen uitmaken van dit systeem. Julien* is een succesverhaal geworden; een jongen die met 10-0 achter de maatschappij weer inkwam. Het afscheid waar we de laatste maanden een paar keer gekscherend over gepraat hebben (de grote gele M) moet hoogstwaarschijnlijk nog even wachten. Julien wordt achttien jaar in deze coronacrisis. Het maakt hem niet uit; hij regelt wel ergens een mondkapje. We hebben tenslotte ook wat te vieren.”
Benieuwd naar meer blogs en persoonlijke verhalen uit de jeugdbescherming? Ga dan naar jbwestblogt.com.
*Deze naam is fictief.
Het Nederlands Jeugdinstituut zorgt voor heldere, betrouwbare en eenduidige informatievoorziening over het omgaan met de gevolgen van het coronavirus. Het instituut werkt hiervoor nauw samen met zoveel mogelijk organisaties uit de jeugdsector.
Lees verder op de website van het NJi