Op het Podium: Mireille Molenaar

Weblogbericht | 06-04-2022 | voor Jeugd & Gezin

Je hebt niet altijd gewerkt  in je eigen praktijk, kun je iets vertellen over je loopbaan?

Ik ben gestart met de PABO en uiteindelijk na het derde jaar overgestapt naar hbo-jeugdwelzijnswerk. Ik ben al tijdens mijn studie  op een leefgroep gaan werken waar ik behoorlijk in het diepe ben gegooid. Ik werkte met uithuisgeplaatste jongeren tussen de twaalf en zeventien jaar.

Veel van de jongeren vertoonden forse gedragsproblemen en waren in het gezin van herkomst bekend met mishandeling, verwaalozing en/of een ouder met psychische problemen. Mijn collega’s en ik  waren hier niet altijd even goed voor uitgerust. Ik heb dit het werk op de leefgroep veertien jaar gedaan en ondertussen zowel HBO-J als de deeltijd-pabo afgerond.

Veertien jaar is een behoorlijke tijd, wat ben je daarna gaan doen?

Uiteindelijk heb ik de overstap gemaakt naar Jeugdbescherming Overijssel. Ik heb daar erg moeten zoeken. Mijn prioriteit lag bij contact met de gezinnen, dat betekende dat ik vaak mijn rapportage te laat af had.

"Met een jongere even wat drinken of een praatje maken, die contacten vond ik vooral betekenisvol. Het was lastig om een goede balans te vinden tussen wat ik graag wilde doen en wat moest vanuit de organisatie."

Op een gegeven moment ging ik bij vragenlijsten en vergaderingen denken ‘’maar wat heeft het kind hieraan, wat levert dit het kind op?’’ Maar ik heb ook veel plezier gehad in de tijd bij Jeugdbescherming. Ik heb met veel jongeren, kinderen en gezinnen een band opgebouwd en ze op weg kunnen helpen.

‘’Als een kind of jongere onder toezicht staat en je vraagt tien jaar later: wat heeft jou geholpen? Dan zal het niet zeggen dat het begreep dat er achter de schermen heel veel formuliertjes werden ingevuld om te kijken hoe het met mij ging. Nee, dan onthoudt diegene dat er echt aandacht was voor iemand en dat er echt geluisterd is’’

Kun je vertellen wat je momenteel doet?

Na 12,5 jaar bij Jeugdbescherming gewerkt te hebben, ben ik in 2020 fulltime in mijn eigen praktijk aan de slag gegaan. In het begin voornamelijk als jeugdhulpaanbieder in gezinnen.

Sinds eind 2021 ligt het accent meer op coaching en training van jeugdprofessionals en werk ik onder de noemer ‘Werk vanuit je hart’. Ik geef trainingen en coaching aan professionals vanuit de overtuiging dat je een gezin alleen hoop en vertrouwen kunt geven als je dat ook in jezelf hebt. Ik wil professionals tools geven om op een liefdevolle manier te gaan werken waarbij ze voelen dat ze meer van betekenis kunnen zijn voor de ander.

“Het is belangrijk om te beseffen hoeveel impact je als professional kan hebben. Elk radertje dat jij in beweging zet, dwingt een ander radertje om je heen om ook verandering aan te brengen”.

Mijn hart ligt bij professionals aanzetten tot zelfonderzoek zodat ze er achter komen hoeveel ze in hun mars hebben en welke belemmerende overtuigingen ze tegen houden om hier helemaal voor te gaan staan. Zodat ze uiteindelijk steeds meer van hun verborgen kwaliteiten kunnen inzetten ten gunste van  jongeren en gezinnen waarmee ze werken. Zodat ze zich gezien en gehoord voelen.  

Ik zou van de daken willen schreeuwen dat als je sterk in je schoenen staat, je als professional zoveel moois kan bereiken en je daardoor meer plezier hebt in je werk. Ontdek en leer dat je ‘nee’ kunt zeggen. Ga staan voor wat je diep van binnen vindt en voelt! Als professionals doen wat ze echt vinden wat moet gebeuren, straalt dat uit naar de kinderen en gezinnen.

Ga bij jezelf na ‘hoe kan ik vanuit liefde voor het vak de jeugdzorg een stukje mooier maken’. Leg het niet buiten jezelf.

Hoe geef jij zelf vorm aan die benodigde verandering in jezelf?

Dat ik op een manier die verbindend is en zonder oordeel, heel duidelijk zeg hoe ik het zie, wat mijn visie is en daarmee mensen inspireer. Ik vind dat we een geluid moeten laten horen hoe het anders kan. Veel professionals zijn geneigd te denken dat zij die positie niet hebben en anderen dat moeten doen. Maar nee, we zijn allemaal volwassen mensen en we hebben allemaal onze eigen taak te vervullen. Dit kan groot of klein zijn.

Hoe kijk jij aan tegen ‘vakmanschap en professionalisering’ van jeugdprofessionals?

Ik vind het heel belangrijk dat er meer aandacht komt voor persoonlijke ontwikkeling van professionals. Tijdens opleidingen gaat veel aandacht uit naar methodieken, die zeker waardevol zijn, maar ik hoop dat de komende jaren meer aandacht komt voor zelfonderzoek. Dit levert veel op en maakt methodieken daardoor ook waardevoller.

Verder ben ik betrokken bij de project ‘inwerken en behouden’ van de Arbeidsmarkttafel Jeugd. Dit is een initiatief van Jeugdzorg Nederland, FNV Zorg & Welzijn, CNV Zorg & Welzijn en de Ministeries VWS en J&V.

Ik heb veel jonge collega’s zien komen en gaan. Het vak is knap ingewikkeld en heeft zoveel facetten, daar moet echt meer oog voor komen. Ik hoop te bereiken dat we met alle opgehaalde informatie een goed inwerkprogramma kunnen realiseren, inclusief een voorstel voor een goede implementatie. Minder administratieve rompslomp en echt contact en verbinding maken met de mensen die je bijstaat, heeft voor mij de hoogste prioriteit.

Voor het behouden van medewerkers is echter meer nodig dan alleen een goed inwerkbeleid. Investeer in een humane organisatie. Dit zal zich uitbetalen in meer continuïteit, enthousiaste medewerkers, minder ziekteverzuim, en meer kwaliteit.

Er is nog een weg te gaan. We gaan van nature het liefst uitdagingen en spannende dingen uit de weg. Het is al een hele stap voor mensen om van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam te gaan en zo te zien dat er nog een wereld te ontdekken en te leren is, altijd! Het is een doorlopend proces.

Wat zie jij aan ontwikkelingen waar je energie van krijgt?

Waar ik blij van word is dat ik steeds meer mensen de behoefte hoor uitspreken om vanuit het hart te werken. Verschillende boeken, zoals het boek van Masha Struik (professional vanuit je hart) maar ook de boeken van Jan Rotmans onderstrepen dit en daar word ik hoopvol van.

Wat wil jij professionals meegeven?

Vertrouw er op dat we de jeugdzorg samen kunnen veranderen. Hoe meer jij jezelf kunt zijn en in vertrouwen kunt werken, hoe beter de jeugdzorg wordt.

“Wat mij raakt is een glimlach van een jongere, ouder of professional. Dan zie ik dat ik erkenning heb kunnen geven. Dat ik iemand echt verder heb geholpen door dat te doen wat ik aan het doen ben.”

De drie basisbehoeften van alle mensen, van de jongere tot aan de koning, zijn:

• dat je gezien en gehoord wilt worden
• dat je graag ergens bij wilt horen en
• dat je graag van betekenis wilt zijn

Als je van deze behoeften doordrongen bent en er naar handelt, kun je echt van betekenis zijn!

Meedoen

Heb je vragen of ervaar je knelpunten waar met andere professionals aan gewerkt kan worden? Of vind je het gewoon leuk om ook deel uit te maken van een groep enthousiaste bevlogen professionals die houden van het werken met kinderen, jongeren en gezinnen en zich daarin willen blijven ontwikkelen?

Word lid van de Community Platform Vakmanschap en praat mee.