Het verhaal van Nina: "Er is altijd een oplossing, ook al lijkt dat soms niet zo!"
Nina heeft te maken gehad met lichamelijke verwaarlozing en emotionele mishandeling. Zij wil graag haar verhaal delen om anderen te helpen.
‘’ Vroeger maakte ik mee dat wij regelmatig geen eten hadden thuis. Ik had dan vaak niks om mee te nemen naar school, en ook ’s avonds was er vaak geen eten. Ook lukte het vaak niet om te zorgen voor gepaste kleding. Hierdoor liep ik vaak met kapotte, te kleine kleding en paste mijn kleding niet bij de weersomstandigheden. Dit kwam doordat wij thuis veel schulden hadden en daardoor weinig geld overbleef.
Ik liep vaak met kapotte, te kleine kleding en paste mijn kleding niet bij de weersomstandigheden.
Door de geldzorgen was er bij ons thuis veel stress. Hierdoor werd er vaak niet aan mij gevraagd hoe ik mij voelde, hoe mijn (school) dag was en had ik het gevoel dat ik dit ook niet tegen iemand kon vertellen. Omdat er thuis veel stress was deed ik heel erg mijn best om het voor iedereen goed te doen en deed ik veel taken in huis omdat het de volwassenen om mij heen niet altijd lukte om hiervoor te zorgen.
Op school werd ik ook wel eens gepest over hoe ik er uit zag, om wat ik niet had of om hoe ons huis er uitzag. Als iemand mij toen gevraagd had waarom ik bijvoorbeeld geen eten mee had of waarom mijn kleding kapot of te klein was had ik misschien wel eerder geweten dat mijn situatie niet zo had moeten zijn.
Tijdens de hele periode dacht ik dat mijn situatie normaal was en wist ik niet hoe ik kon praten over de dingen die ik meemaakte.
Ook nu maak ik me weleens zorgen of het wel allemaal lukt en of ik wel goed genoeg ben. Ik wil vaak dingen alleen oplossen omdat ik dat altijd gewend was, ook al is dat helemaal niet nodig. Door de juiste hulp, therapie en mensen om me heen, kan ik erover kan praten en voel ik me beter, durf ik hulp te vragen en heb ik mijn verleden een plekje kunnen geven. Ik heb niet meer het gevoel dat ik alles alleen hoef te doen en heb ook meer vertrouwen gekregen in de mensen om me heen. Hierdoor voel ik me goed en ben ik gelukkig.
Het had mij kunnen helpen als iemand zonder oordeel had gevraagd waarom ik kapotte en te kleine kleding aanhad, waarom ik geen eten bij me had of als iemand dit aan mijn moeder had gevraagd. Uiteindelijk waren de schulden zo erg dat we uit huis werden gezet en ik niet meer thuis kon wonen. Dit had ik liever niet mee willen maken. Ik vind het daarom belangrijk dat mensen weten dat ze erover mogen praten en er altijd een oplossing is. Iedereen kan in een vervelende situatie terecht komen. Hulp betekent niet dat de situatie erger wordt, maar juist beter kan worden. Ook al lijkt dat soms niet zo.
‘’De app CARE-FREE had mij kunnen helpen om erover te praten. Ik hoop dat de app anderen kan helpen die nu in zo’n situatie zitten.’’