Soundbites uit een coronapandemie

Weblogbericht | 01-11-2021 | voor Jeugd & Gezin

Contact met kwetsbare jongeren

De gemeente Zutphen zocht contact met jongeren, specifiek met jongeren in kwetsbare posities. Nicolette van Zanten (strateeg Onderwijs bij de gemeente) benadrukt dat het belangrijk is om dit te doen. Kwetsbare jongeren moeten in beeld blijven en weten dat je er voor hen bent. De gemeente zette daarbij in op online methoden en onderhield zo één-op-één-contact met de jongeren. Zelfs met jongeren die lang thuis zitten en moeilijk bereikbaar waren. Daaruit bleek bovendien dat praten via WhatsApp sommige jongeren makkelijker afgaat. Het voelt minder intimiderend dan tegenover elkaar zitten in een kamer.

De snelle en nauwe samenwerking tussen alle partijen die zich om jongeren bekommeren, biedt perspectief voor de toekomst: 'Ik zie iedereen boven zijn eigen organisatiebelangen uitstijgen. Echt iedereen. Met stoom en kokend water hebben we manieren gevonden om onderwijs en ondersteuning te stroomlijnen, simpelweg omdat het moest. Straks hebben we natuurlijk allemaal haast om het oude leven weer op te pakken. Maar dat zou echt een gemiste kans zijn', aldus Van Zanten.

iPads voor kinderen

Het Fonds Welzijnswerk zette zich het afgelopen jaar in om kinderen die dat nodig hebben van iPads te voorzien en deelde 250 iPads uit aan organisaties. Lees hier meer over het initiatief.

Creatieve oplossingen

Jongerenwerkers hadden het ook niet makkelijk tijdens de pandemie. Jongerenwerk draait immers om verbinding, contact en groepswerk. Dat is lastig als alle offline activiteiten vervallen. Creatieve oplossingen bedenken werd een must. Geluk bij ongeluk: jongerenwerk was al een jaar in ontwikkeling. Jongerenwerkers moeten, net als jongeren, zowel on- als offline kunnen bewegen. Corona heeft die ontwikkeling versneld. Zo praten jongeren gemakkelijker via sociale media, al bleef diepgaand contact wel lastig tijdens de coronapandemie. Jongerenwerkers gebruiken nu ook meer verschillende online tools. Spraken ze jongeren wel op straat, dan gebeurde dat tijdens tot voor kort in kleine groepjes met 1,5 meter afstand. Meer lezen? Dat kan hier.

Praktische tips

Jeugdbescherming west schrijft verschillende blogs over de uitdagingen, zowel voor werk als privé, die corona met zich meebrengt. Nicoline den Ouden, proces en projectmanager bij Jeugdbescherming West, gaf in haar blog een aantal praktische tips. In de jeugdzorg hebben ze extra zorgen om ‘hun gezinnen’: kinderen van wie hun thuis niet de meest veilige plek is. Tip nummer 1: als je je zorgen maakt over een kwetsbaar kind, neem dan contact op met de school of opvang van het kind. Ook geeft ze tips voor een alternatief voor school, online vergaderen en beeldbellen.

Den Ouden: ’Met man en macht werken wij met elkaar aan creatieve manieren om deze kinderen en hun ouders toch even te laten ontsnappen aan de stress die dit oplevert. Dat vraagt van ons dat we soms ineens al onze eerdere gebruiken en werkwijzen over boord moeten gooien en dat is nog best een hele klus. Hulpverleners zijn doeners. Van die doeners die het liefst de mensen in de ogen aankijken. Online vergaderen of FaceTimen met cliënten? Euhm, ok, even inkomen dus.’

Elke dag sporten

De meeste kinderen konden lange tijd niet naar school. De leerlingen van basisschool De Hoeksteen in Barendrecht kwamen in overleg met de gemeente wel nog iedere dag een uurtje op het schoolplein sporten. Dat zou niet minder veilig zijn dan wanneer kinderen elkaar op een speelplaats ontmoeten. De leerlingen waren zo te zien erg blij met het dagelijks uurtje gymmen op het schoolplein.

Boterhammen smeren

Ook in Nederland is er armoede. Er zijn gezinnen die geen geld overhouden voor een dagelijks ontbijt voor hun kinderen. Johan Muurlink, ook wel bekend als ‘ Johan de boterhammenman’, nam zelf het initiatief: hij smeert al drie jaar iedere schooldag zo’n tachtig boterhammen om hongerige kinderen op drie basisscholen in Rotterdam-Zuid te voeden. Hij denkt daarbij aan iedereen en maakt alleen boterhammen met kaas en halal worst. Zijn inspiratie? Zijn eigen zoon, die zijn boterham weggaf aan een klasgenoot die niets te eten had. ‘Ik heb toen aan de directeur gevraagd of dat klopte. Die vertelde dat het veel vaker voorkwam.’

Johan begint om 7.30 in de ochtend. Zijn vrienden met een niet-Nederlandse achtergrond helpen waar nodig, ook met de middelen zelf: ‘Díe komen brengen wat ik nodig heb. Moslims helpen elkaar meer dan wij.’ De boterhammen brengt hij altijd naar de conciërge of de lerarenkamer, zodat kinderen met een briefje ze onopvallend kunnen halen. Boterhammenman droomt van een warme maaltijd voor álle schoolkinderen. Net als in Frankrijk, dat moet hier ook kunnen: In een rijk land.’