Regionale jeugdzorg in de praktijk: 'Het past ook bij de Drentse cultuur om dingen samen te willen doen'

"Mijn constatering: we zijn als Nederlandse gemeenten te optimistisch geweest. We gingen te snel mee in de discussie dat het makkelijker en goedkoper zou zijn om jeugdhulpverlening lokaal en regionaal te organiseren. We hadden maar mondjesmaat invulling gegeven aan de echte doelen van de Jeugdwet."

‘In ons Bestuurlijke Transformatie Akkoord staan eigenlijk nogmaals de doelen van de transformatie beschreven, maar dan ook echt met de intentie om deze gezamenlijk na te streven. Deze werden behoorlijk hoog-over geformuleerd, waardoor ook niemand ergens tegen kan zijn. Maar het feit dat je het gesloten hebt, betekent dat je kleine stapjes kan gaan zetten’

"Ik hamer zelf op meer analyseren van data over wat wel en niet werkt in de jeugdhulp en niet alleen op de financiële uitkomsten focussen. Maak de verbinding tussen de data over toegang, inhoud, continuïteit en volledigheid en de financiële data. Tekorten zijn niet zo erg op het moment dat het geld besteed wordt aan hulp die werkt. Nu zien we dat kinderen en gezinnen regelmatig in langdurige en weinig werkzame hulptrajecten belanden. In de bestuurlijke overleggen hebben we het gelukkig vooral over inhoud en zorgorganisatie en niet over geld. Het akkoord heeft er ook toe geleid dat zorgaanbieders op structurele basis onderling met elkaar zijn gaan samenwerken. Het belang daarvan, met name als het gaat om jongeren met complexe problematiek, wordt wel eens te weinig genoemd."

"Robert: ‘Dat resulteert ook in een gedeeld verantwoordelijkheidsgevoel. Als je denkt: dit loopt niet goed, dan zijn de lijntjes om het te bespreken kort. Het probleem is niet dezelfde dag verholpen, maar je zorgt wel dat er iets in gang wordt gezet. Het is ook aardig om te noemen dat wij aan de bestuurlijke tafel een relatie met de aanbieders opbouwen. Hier spreken we vooral over de inhoud. Maar aan andere tafels zijn we het ook wel eens flink oneens met elkaar geweest als opdrachtgever en opdrachtnemer. We hebben zelfs wel eens voor de rechter gestaan. Maar dat mag wat mij betreft ook wel in zo’n relatie. Ik vind dat we trots mogen zijn op de wijze hoe we het zijn aangevlogen. Hard aan het werk in de eigen regio. Het past ook bij de Drentse cultuur om dingen samen te willen doen."

"Want de NvO laat je ook nadenken over hoe je je zorg organiseert. Wat organiseer je op regionaal niveau en wat beleg je bovenregionaal?"

"Voor de basisjeugdhulp kunnen de gemeenten hun verantwoordelijkheid goed pakken. Maar voor specialistische hulp zou er eigenlijk een landelijke financieringsvorm moeten komen. Het betekent niet dat we nu niet goed samenwerken, maar het zou wel voorkomen dat je discussie op de verkeerde plek voert. Een huisarts koop je ook niet als gemeente in."

"Het risico zit ‘m voor mij in de onnodige verschuiving naar de specialistische jeugdhulp. Als kinderen te snel doorverwezen worden, zijn wij ze als gemeente kwijt."

"Ik ben ervan overtuigd dat je zorg dan uiteindelijk goedkoper wordt. Je ziet nu dat er in Den Haag vooral gereageerd wordt op incidenten. Er gebeurt iets, er komen gelijk Kamervragen, dan moet de minister zich verantwoorden en komt de hervormingsagenda er ineens dwars overheen. Maar geef ons de tijd om dingen te herstellen. In de praktijk gaat er soms iets mis. Er hoeft niet na ieder voorval gelijk iets te veranderen."

Wieteke: ‘Ik sluit aan bij hoe gepassioneerd Robert het zegt dat verbetering in de zorg tijd kost. Vroeger kwamen kinderen standaard te overlijden aan kanker. Nu zijn dat er al veel minder omdat we meer wetenschappelijke kennis hebben en deze inzetten voor de genezing. Daar gaan jaren en jaren overheen. Er zit een soort van verdragen met elkaar in.’ Ze zou dan ook aan de hervormingsagenda een van haar eigen stokpaardjes mee willen geven: data-analyse.