Interview met Silvie en Natacha - Leerplichtambtenaren in de gemeente Groningen

Weblogbericht | 18-12-2023 | voor Jeugd & Gezin

“Vaak hoor ik, als we weggaan, ouders een zucht slaken van verlichting. ‘U bent lang niet zo streng als we dachten, u heeft echt geluisterd. Bedankt.’ Silvie de Vries is duidelijk over haar rol als leerplichtambtenaar. “Wij willen het beste voor het kind, maar ouders ook. En elke ouder wil juist heel graag dat zijn of haar kind naar school gaat. Als dat dat niet lukt, geeft dat enorm veel frustratie. Als je dat wilt zien, biedt dat ouders lucht. Pas dan kan er beweging komen.”

Als leerplichtambtenaar moet je daarom verder willen kijken om te zien waaróm dit kind niet naar school gaat. Om die reden gaan zij graag en regelmatig op huisbezoek. “Thuis voelen ouders, kinderen en jongeren zich veilig en het is dus een goede plek om een echt gesprek te voeren”, zegt Natacha Schrik.

Wat is een ‘echt’ gesprek? “Een gesprek zonder oordeel. Vaak zie en hoor je dat niet naar school gaan, maar een van de vele problemen is van een kind of jongere. Er is thuis vaak sprake van stress of spanning op allerlei andere vlakken. Als je die spanning wilt horen en zien, kun je als leerplichtambtenaar naar andere oplossingen zoeken die beter werken dan boetes of met je vingertje zwaaien.”

Het liefst zou het tweetal daarom de term ‘leerplicht’ vervangen door ‘ontwikkelrecht’. Natacha: “Het controleren en handhaven doet ons, maar ook ouders te kort, omdat ze heus wel willen dat hun kind naar school gaat. De reden waaróm dat niet lukt, is dus vele malen belangrijker dan het gesprek over consequenties en boetes. We spreken bijvoorbeeld een moeder die zo klein woont en zo overbelast en gestrest is, dat de jongere het huis ontvlucht, veel op straat is en dus amper meer bezig is met school. We kunnen niet elk probleem oplossen, maar we kunnen wel een extra stap nemen en ouders helpen met praktische hulp die hen ontlast. Want door boetes geven wordt een thuissituatie niet stabieler, door echt luisteren en hulp geven wel.”

Via OZJ deden Natacha en Silvie mee met een workshop over de kracht van het waarderend onderzoek via WEL in Ontwikkeling. “Een mooie techniek die het principe van mensgericht werken meer diepgang geeft, omdat je goed nadenkt over het doel van de vragen die je stelt. “Stel je vragen om te weten waarom een jongere niet meer naar school gaat? Of stel je vragen om te weten waarin het kind zich wil ontwikkelen?”, legt Silvie uit.

“Praten over wat wel lukt, wat je wel fijn vindt en wat je wel motiveert, creëert ruimte. Zo’n gesprek gaat misschien niet over school, maar geeft je als jongere het gevoel: ik mag er zijn, ik doe ertoe. En door zo’n gesprek voel je dat die leerplichtambtenaar niet tegenover je staat, maar naast je. Je komt in een positieve flow. Dat is zo waardevol, want alleen dan kun je weer in ontwikkeling komen.”